طرحواره محروميت هيجاني
بزرگسالان معمولا فكر ميكنند در مقايسه با بچه ها از بلوغ و پختگي بيشتري برخوردارند. اگر كودكي با حساسيت هاي بيشتري پا به اين دنيا بگذارد و سالهاي اول زندگيش را تحت فرزندپروري والديني قرار بگيرد كه ناپختگي هيجاني دارند چه بلايي سرش مي آيد؟زماني كه والدين ناپخته هيجاني نتوانند به نيازهاي هيجاني كودك پاسخگويي مناسب هيجاني داشته باشند چه اتفاقي مي افتد؟ نتيجه ان غفلت هيجاني است،پديده اي همسان و هم وزن هرگونه محروميت جسمي و در نتيجه شكل گيري طرحواره محروميت هيجاني.
غفلت هيجاني در دوران كودكي باعث تنهايي هيجاني دردناك ميشود.اين تنهايي هيجاني اثار منفي ديرپايي بر انتخابهاي فرد در حوزه روابط بين فردي و روابط عاطفي با همسر برجاي ميگذارد. والديني كه بلوغ هيجاني ندارند از هيجانهاي خالصانه و صميمي ميترسند و از صميميت عاطفي گريزانند.
انان از راهبردهاي مقابله اي خاصي استفاده ميكنند كه باعث ميشود با واقعيت سر جنگ باشند،به جاي انكه با ان كنار بيايند. چنين والديني هيچ گاه از بازانديشي بهره نمي برند و همين موضوع باعث ميشود به ندرت اشتباهات خود را بپذيرند يا به خاطر انها عذرخواهي كنند.نابالغي انها باعث ميشود در رفتار و كردار خود به غايت بي ثبات باشند و به همين دليل دسترس پذيري هيجاني ندارند.چنين والديني چشم خود را بر نيازهاي كودكانشان كاملا بسته اند و همين موضوع باعث ميشود مسائل و مشكلات خود را وارد فرايند فرزند پروري كنند.
برچسب ها : ,